Followers

Saturday 19 October 2013

പറയാന്‍ എളുപ്പം .എങ്കില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കാനും എളുപ്പം ആകും (വേണമെന്ന് വെച്ചാല്‍ മാത്രം )

കുഞ്ഞിന്റെ  വളര്‍ച്ച അമ്മയുടെ ഉദരത്തി ല്‍ വെച്ച് തന്നെ തുടങ്ങുന്നു .അതുകൊണ്ട്  തന്നെ   അമ്മയുടെ അച്ഛന്റെയും  മാനസികാവസ്ഥ  കുഞ്ഞിനെ നല്ല പോലെ ബാധിക്കുംഅതുകൊണ്ട്  തന്നെ കുട്ടികളുടെ വളര്‍ച്ചയി ല്‍ മാതാപിതാക്കളുടെ  സാന്നിധ്യം അത്യാവശ്യം  ആണ് .

ചെറുപ്രായത്തില്‍ തന്നെ മാതാപിതാക്കളുടെ സ്നേഹം കിട്ടാത്ത കുട്ടിക ള്‍ പലപ്പോഴും  കുറ്റവാസന  കൂടുത ല്‍   ഉള്ളവ ര്‍ ആയി തീരുന്നു .സ്വന്തം മാതാവിനോട്  വെറുപ്പ്‌ ഉള്ള മകന് ആരോടും തന്നെ  മമത ഉണ്ടാകില്ല ... പല കുറ്റകൃത്യങ്ങളിലും  ഏര്‍പെടുന്ന  കുട്ടികളുടെയും കുടുംബ പാശ്ചത്തലം  എടുത്തു നോക്കുയാണെങ്കി ല്‍  ഭൂരിഭാഗം  കുട്ടികളും  തകര്‍ന്ന കുടുബങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ളവരാണ്  ..എന്ത് കൊണ്ട് ഒരു കുട്ടി ക്രിമിനല്‍ ആയി എന്ന് ആരെങ്കിലും ആലോചിക്കാരുണ്ടോ ?? ..സത്യത്തില്‍ അതിനുള്ള ഉത്തരം നാം എല്ലാം അടങ്ങുന്ന സമൂഹത്തി ല്‍ തന്നെ  ഉണ്ട് .സ്വന്തം വീട്ടില്‍ തന്നെ മദ്യസേവയും , കലഹവും കണ്ടു വളരുന്ന ഒരു കുഞ്ഞില്‍ നിന്നും  നല്ല ഒരു പെരുമാറ്റം  കിട്ടാ ന്‍ പ്രയാസമാണ് .

കുട്ടികള്‍ അഞ്ചിനും ,ഏഴിനും ഇടയിലെ പ്രായത്തില്‍ ആണ് അവ ര്‍  ഉടമസ്ഥാവകശത്തേ കുറിച്ച് അറിയുന്നത്...അതുകൊണ്ട്  അപ്പോ ള്‍മാത്രം  ആണ്, വേറെ ഒരാളുടെ  സാധനങ്ങ ള്‍  എടുക്കുന്നത് തെറ്റെന്നു അറിയുന്നതും  .
കളവു ചെയ്യുന്ന  ഓരോ   കുട്ടിയുടെയും   മാനസ്സികാവസ്ഥ  വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും .......
1,  മുതിര്‍ന്നവരുടെ  ശ്രദ്ധ കിട്ടാ ന്‍
2 കളവു ചെയുന്നത് തെറ്റാണ് എന്ന് ആരും അവരോട് പറഞ്ഞു
  കൊടുത്തിട്ടുണ്ടാകില്ല,
3  അവര്‍ ചിലപ്പോള്‍  അവരുടെ മുതിര്‍ന്നവരുടെ  പെരുമാറ്റം കണ്ടാകം
ഉദാഹരണം  :_ അച്ഛന്‍ഓഫീസി ല്‍  നിന്ന് ചില വസ്തുക്ക ള്‍  കൊണ്ട് വരുന്നത്
അമ്മ ചില തെറ്റുകള്‍ മറ്റുള്ളവ ര്‍ അറിയാതെ ഇരിക്കാ ന്‍ മാറ്റിവെയ്ക്കുന്നത്

4ചിലപ്പോള്‍ അവരെ ഒറ്റപെടുത്തുന്നു എന്നാ തോന്ന ല്‍ ആകാം ,ഒരുപക്ഷേ കട്ടെടുത്ത  ആ  മുതല്‍  അവര്‍ക്ക് അവ ര്‍ നേടിയെടുത്ത വസ്തു എന്ന നിലയ്ക്ക്  സന്തോഷം നല്‍കുമായിരിക്കും  
5 ആരെങ്കിലും നിന്ന് അപമാനമോ, എന്തെങ്കിലും തരം ഉപ ദ്രവമോ അനുഭവിക്കുന്നുണ്ട്..എങ്കില്‍ അതും ഒരു കാരണം ആകാം .
6  മറ്റു ചിലപ്പോള്‍  ,അവരുടെ   ഉള്ളിലെ വൈരാഗ്യം ആകാം .
7 മറ്റുള്ളവരുടെ   കൈവശം ഉള്ളത്  വേണം എന്നുള്ള അടങ്ങാത്ത ആഗ്രഹം
8 അവര്‍ വലിയ ധൈര്യം ഉള്ളവ ര്‍ എന്നും അവര്‍ക്കെ എല്ലാം സാധിക്കും എന്നൊക്കെ  കാണിക്കാനുള്ള  പ്രവണത ആകാം
9 അവരുടെ  പ്രായത്തിലെ കുട്ടികളുടെ   ഗാങ്ങി ല്‍  ഉള്ളവ ര്‍ എല്ലാം ഇതേ സ്വഭാവം ഉള്ളവര്‍ ആകാം ,വേറെ  ചിലപ്പോള്‍ കളവു
ചെയുമ്പോ ള്‍  ഉള്ള ഒരു ത്രി ല്‍ ആകാം .ഹീറോയിസം  ആകാം , വേറെചിലര്‍ മാധ്യമങ്ങളുടെ സ്വാധീനം കൊണ്ടും ആകാം
10..അമ്മയും അച്ചനും അങ്ങിനെയെങ്കിലും ശ്രദ്ധിക്കുമല്ലോ ,തങ്ങളെ തല്ലാ ന്‍ വേണ്ടി എങ്കിലും തൊടുമല്ലോ.., ഇങ്ങിനെ നെഗറ്റീവ് എങ്കിലും അവരുടെ ശ്രദ്ധ തങ്ങളില്‍  എത്തുമല്ലോ   എന്ന് കരുതിയും ആകാം ,.വേരെചിലര്‍ക്ക്  മയക്കുമരുന്നും മദ്യവും വാങ്ങാ ന്‍ വേണ്ടിയാകാം
ഇങ്ങിനെ പല,പല  കാരണങ്ങ ള്‍  ആകാം .
മയക്കുമരുന്ന് നിര്‍ത്താന്‍  വേണ്ടി   സ്കൂള്‍ പരിസരങ്ങളിലും ,സ്കൂളില്‍ നിന്ന് കുട്ടികള്‍  പഠനം നിര്‍ത്തി പോകുന്നതും  എല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍   ഒരു പരിധി വരെ തടയാന്‍ സാധിക്കും ..കുട്ടികളിലേക്ക് ഇത് എത്തിക്കുന്നത് മുതിര്‍ന്നവര്‍ തന്നെയാണ് .

കുട്ടികളെ ഒരു മൂന്ന് വയസ്സ് വരെ എങ്കിലും നല്ല  പോലെ ശ്രദ്ധ കൊടുത്തും , സ്നേഹം കൊടുത്തും വളര്‍ത്തണം ..ആ പ്രായത്തില്‍  ആണ് അവരുടെ സ്ക്രിപ്റ്റ് എഴുത്ത് നടക്കുന്നത് .ആ നേരം കിട്ടുന്ന പരീശീലനം അവര്‍ക്ക് വളരുമ്പോഴും ഉപയോഗം ആകും ..അതുകൊണ്ട്  തന്നെ നിര്‍ബന്ധമായും മാതാപിതാക്ക ള്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ  കൂടെ ആദ്യത്തെ  മൂന്നു വയസ്സ് വരെ എന്തയാലും നില്‍ക്കണം ...എന്റെ ഒരു വ്യക്തിപരമായ അഭിപ്രായം   കുട്ടികളുടെ   പ്രായം  ഒരു ഏഴു  ,എട്ടു വയസ്സ് വരെ ആകുന്ന വരെ എങ്കിലും  മാതാപിതാക്കളുടെ ശ്രദ്ധ നല്ലപോലെ കൊടുക്കണം എന്ന്  ആണ് ..ഈ ഒരു കാലയളവിനുള്ളി ല്‍ നമ്മ ള്‍   കൊടുക്കുന്ന അറിവും, സ്വഭാവ വല്‍ക്കരണത്തിനവേണ്ട  പരീശീലനവും  പിന്നിട് എത്ര വലിയ പ്രായത്തില്‍ ആണെങ്കിലും  നിലനില്‍ക്കും ...അതാണല്ലോ ചൊട്ടയിലെ ശീലം ചുടല വരെ എന്നാ  പഴഞ്ചൊല് ..ശരിക്കും ഇത്  ഇവിടെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ആകുന്നു

ജീവിതത്തിന്റെ  തുടക്കത്തില്‍ സ്വഭാവരൂപികരണം നടക്കുന്ന നേരത്ത്  അധികവും നാം  വീട് കൂടാതെ  വിദ്യാലയങ്ങളില്‍   കൂടിയാണ് .അത് കൊണ്ട് തന്നെ  അധ്യാപകരുടെ  പെരുമാറ്റം   ഒരുപാട് സ്വാധീനിക്കും ,ചെയുന്ന ജോലിയില്‍  അര്‍പ്പണമനോഭാവം  അത്യവശ്യം ആണ് .ഇന്നത്തെ  കുട്ടികളും  അദ്ധ്യാപകരും തമ്മിലെ ബന്ധം നാമമാത്രം ആണ് .വിദ്യാലയങ്ങള്‍  ഭാവിയിലെ പരീശീലനകളരി കൂടിയാണ് .സ്കൂള്‍കളില്‍  നിന്നും  ഇടക്ക് വെച്ച് പഠനം നിര്‍ത്തി  പോകുന്ന പലരും എവിടേക്ക് പോയി എന്തിനു പോയി എന്ന് അനേഷിക്കാന്‍ ആരും  മെനക്കെടുന്നില്ല എന്ന് പറയാം ..പലപ്പോഴും  ഇങ്ങിനെ പോകുന്നകുട്ടികള്‍ സെക്സ്  രാക്കെറ്റ് , മയക്കുമരുന്നിന്റെ  ലോകത്തും ഒക്കെ ആകാം എത്തി ചേരുക. പിന്നിട് അതിനു അടിമ ആയി ...അത് വാങ്ങാനുള്ള പൈസക്ക് വേണ്ടി അവര്‍ എന്ത് കുറ്റകൃത്യവും  ചെയുമെന്നു അവസ്ഥയാണ് ...പിന്നിട് മയക്കം വിടുമ്പോള്‍ ആണ് പലര്‍ക്കും ചെയ്ത തെറ്റിന്റെ   ഓര്മ വരുന്നത് . ..കൌമാരക്കാര്‍ക്ക്   ഗാങ്ങ് കൂടുന്നത് ഇഷ്ടം ആണല്ലോ അപ്പോള്‍ അവരുടെ കൂട്ടുകേട്ട് പോലെ ഇരിക്കും  ...അത് കൊണ്ട് തന്നെ  അച്ഛനമ്മമാര്‍   മക്കളെ അറിഞ്ഞിരിക്കണം.
മകന്‍ ഒരു ബൈക്ക് ആയി വന്നു ..ആരുടെയ ഇത് എന്റെ ഫ്ര്ണ്ട്ന്റെ ആണ് ..എന്ന് പറയുമ്പോള്‍  അമ്മ ഉടനെ ട്രസ്റ്റ്‌ ചെയുന്നു ..പിന്നിട് പോലീസ്എത്തി കളവു  മുതല്‍ ആണ്   എന്ന പറയുമ്പോള്‍ മാത്രം ആണ്  അറിയുക ,ഏതു  കൂട്ടുക്കാരന്റെയാ ?  എന്താ എങ്ങിനെയാ എന്ന് ഒന്നും  ആലോചിച്ചു സമയം  കളയാന്‍  മാതാപിതാക്കള്‍  മെനക്കെടാറില്ല  എന്നുപറയാം ..

പലപ്പോഴും  അനാവശ്യമായ നിയന്ത്രണം  ആണ് പല പ്രശനങ്ങളിലും  എത്തിക്കുക .എന്താണോ വേണ്ട എന്ന് പറയുന്നത്അത്  വേണം എന്നുള്ള ചിന്തയില്‍ ആണ് എത്തിക്കുക . ഇന്നത്തെ കാലത്ത്   കുട്ടികള്‍ പീഡനത്തിന്  ഇരയാകുന്ന  വാര്‍ത്ത  സാധാരണം ആണല്ലോ ...അതില്‍  ഏറ്റവും ശ്രദ്ധിക്കപെടെണ്ടി വരുക  കുട്ടികളെ കുട്ടിക ള്‍ തന്നെ ചെയുമ്പോ ള്‍  ആണ് ...കാരണം  കുട്ടികള്‍  നന്മയുടെ   പ്രതീകമാണ് എന്ന് കരുതുന്ന   നമ്മള്‍ക്ക് ..അത് മാറ്റി ചിന്തിക്കേണ്ട  അവസ്ഥയില്‍ എത്തിച്ചിരിക്കുന്നു,പലപ്പോഴും  മുതിര്‍ന്നവരുടെ ശ്രദ്ധ കുറവാണ് വലിയ   വലിയ അപകടത്തില്‍  എത്തിക്കുന്നത് ..

കുട്ടികള്‍ക്ക് തെറ്റ്,ശരി തിരിച്ചു അറിയാനുള്ള കഴിവുണ്ടാക്കി കൊടുക്കണം
അതുപോലെ “ നോ “പറയേണ്ട സ്ഥലത്ത് നോ പറയാനും എസ് വേണ്ടിടത്ത് എസ്’ പറയാനും പഠിപ്പിക്കണം ..പ്രതികരിക്കാന്‍ കഴിവില്ലാത്ത തലമുറ അല്ല വേണ്ടത്.തെറ്റ് ചെയ്‌താ ല്‍ അത് പറ്റി എന്ന് വീട്ടി ല്‍ വന്നു പറയാന്‍ അവര്‍ക്ക് സാധിക്കണം .ഉദാഹരണത്തിന്പലപ്പോഴും പ്രണയം മാറി ചതി കുഴികളില്‍ എത്തുമ്പോള്‍   ഒരു തവണ പറ്റിയ അബദ്ധം വീട്ടില്‍  പറയാന്‍  പേടിയാണ് കുട്ടികള്‍ക്ക് കാരണം വഴക്ക് കേള്‍ക്കും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ ..മക്കള്‍   വീട്ടില്‍  അവരുടെ പ്രശ്നങ്ങള്‍  എല്ലാം തുറന്നു  പറയാന്‍ പറ്റിയ അന്തരീക്ഷം ആയിരിക്കണം

ഈ തുറന്നു  പറച്ചിലുകള്‍  കൊണ്ട് ഭീഷണിക ള്‍ ,  ഒളിച്ചോട്ടം ആത്മഹത്യ തുടങ്ങിയ പലവിപത്തുകളും  പോയികിട്ടും .പലപ്പോഴും ഭീഷണികള്‍  കണ്ടു പേടിച്ച്  ആ കുട്ടി ഒന്നുംപറയില്ല എന്നാ ല്‍  അത്തരം അവസരങ്ങളില്‍ അതെല്ലാം   മനോഹരമായി കൈകാര്യം ചെയാ ന്‍  മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്ക് കഴിയണം .തുറന്നു  പറയാ ന്‍ പറ്റിയ സാഹചര്യം ഉണ്ടാക്കുന്നത്  കൊണ്ട്  കുട്ടികള്‍   അപകട ത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപെടും .അമ്മയും അച്ഛനും  ഇതെല്ലാം കൊണ്ട്  തന്നെ മക്കള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടി കുറച്ചു  സമയം ചിലവഴിക്കണം 

മക്കളെ അടുത്ത് അറിയാന്‍ അവരെ സ്നേഹിക്കാനും സമയം കണ്ടെത്തു...നിയന്ത്രണങ്ങള്‍ , വിലക്കുകള്‍  എന്നിവ ഏര്‍പെടുത്തുന്നത്  മാത്രമാണ്   രക്ഷിതാവിന്റെ  കടമയെന്നു   വിചാരിക്കരുത് . അതിനു മുന്പ്  അവര്‍ ആദ്യം  കുട്ടികളെ അറിയാനും അവരുടെ നല്ല സുഹൃത്തുക്ക ള്‍  ആകാനും പഠിക്കണം . സ്വന്തം മക്കളില്‍ വിശ്വാസം വേണം ,ആ വിശ്വാസം  അവര്‍  മക്കള്‍ക്ക്‌   ബോദ്ധ്യപെടുകയും  വേണം  ..ഇത് കുട്ടികളോട് എന്നല്ല  ,  ഏതു ബന്ധത്തിലായാലും  അത്യാവശ്യം വേണ്ട ഒരു ഘടകമാണ്‌ വിശ്വാസം ..കുട്ടികള്‍ തെറ്റ് പറ്റിയത് പറയുന്ന  നേരം  .അവര്‍ക്കെതിരെ ആരെങ്കിലും ഭീഷണി മുഴക്കുന്നുണ്ട്‌ എന്നെല്ലാം  പറയുന്നു എങ്കി ല്‍ , ആ ഭീഷണിയുടെ  കാര്യം തുറന്നു പറയാന്‍ അവര്‍ക്ക് സാധിച്ചു  എന്ന് വേണം നമ്മള്‍  കരുതാ ന്‍ .   ഈ അവസരത്തില്‍  ,അവരെ  വഴക്ക് പറയുന്നതിനു പകരം അവര്‍ക്ക് കൂടെ നിന്ന് ധൈര്യം നല്‍കി ആ ഭീഷണികളി ല്‍   നിന്നും   രക്ഷിക്കണം . തെറ്റ് പറ്റിയത് പറയുമ്പോള്‍ അവരെ വഴക്ക് പറഞ്ഞാലൊരു  പക്ഷെ നമുക്ക് ഒരിക്കലും തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത വിധം  അവര്‍ നഷ്ടമായി പോയെന്നുവരാം..അതിനാല്‍     വീടുകളില്‍ എല്ലാ തരം ബന്ധങ്ങളിലും എന്തും തുറന്നു  പറയാനുള്ള   സാഹചര്യം വേണം.. .അവരെ തെറ്റിലേക്ക് നയിച്ച സാഹചര്യം നമ്മള്‍ അറിയണം ....എന്തും തുറന്നു  പറയാന്‍  പറ്റിയ സാഹചര്യം  ആണ് എങ്കി ല്‍   കുട്ടികളില്‍ ആത്മവിശ്വാസം വര്‍ധിക്കും. 
ഇതുപോലെ സ്കൂളില്‍ നിന്നും ബ്ലൂ ഫില്മ്കണ്ട് എന്ന്  പറഞ്ഞു പുറത്താക്കിയ  ഒരു കുട്ടിയ  ഞാന്‍  കണ്ടു ..ശരിക്കും 15  വയസ്സായി അവനു ,അവിടെ ബ്ലൂ ഫിലിം കണ്ടത്  കുറ്റം എന്ന്  പറയുമ്പോ ള്‍ അത് വീണ്ടും കാണാനുള്ള പ്രവണത  കൂട്ടുകയാണ്  ചെയുന്നത് , നേരെമറിച്ച്  അത് കാണുന്നത് അല്ല അത് പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കാന്‍ നമ്മള്‍ എടുക്കുന്ന പ്രവര്‍ത്തിക ള്‍ നമ്മളെ ആപത്തില്‍ എത്തിക്കും എന്ന് നമ്മള്‍ പറഞ്ഞു  മനസ്സിലാക്കണം അവരെ ,..പിന്നെ  കുട്ടികളെ നമ്മള്‍   ഒരു കാര്യം വേണ്ട എന്ന്  പറയുമ്പോള്‍  അതിന്റെ കാരണം കൂടി പറഞ്ഞു  കൊടുക്കാന്‍  സാധിക്കണം ,ദൃശ്യങ്ങള്‍ സ്വാധീനിക്കുന്നത് അറിയാല്ലോ  
അപ്പോള്‍   ഉദാഹരനത്തിന്    പുകവലി  പാടില്ല , സെക്സ് എന്നി വിഷയങ്ങള്‍   പറയുമ്പോള്‍ അതുകൊണ്ട് ഉണ്ടാകുന്ന  അസുഖങ്ങളുടെ  ചിത്രങ്ങള്‍  കൂടി കാണിക്കുമ്പോള്‍  അവരുടെ മനസ്സില്‍ അത് പതിയാന്‍  ഇട നല്‍കുന്നു . 

പിന്നെ   ഞാന്‍ കണ്ടത് അധികവും  കേസുകളില്‍ പെടുന്ന കുട്ടികള്‍   തകര്‍ന്ന കുടുംബത്തില്‍  നിന്ന്
ഉള്ളവ ര്‍  ആണ് ..അച്ഛനോ അമ്മയോ ആരെങ്കിലും   വേറെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞവര്‍ ആകും ..പിന്നിട്  പലപ്പോഴും   അവര്‍ക്ക് ആദ്യ ബന്ധത്തിലെ  കുട്ടി  അധികപറ്റുപോലെ   ആകുന്നു .ഈ അവഗണനകള്‍ എല്ലാം ആപത്തില്‍   ചാടാന്‍ കുട്ടികളെ  പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു .. ഇതുപോലെ ഉള്ള കുടുംബത്തിലെ കുട്ടികളെ   വശീകരിക്കാന്‍ എളുപ്പം ആണ് ..പലപ്പോഴും  ആദ്യം ചെന്ന് ചാടുന്നത് അറിയാതെ എങ്കിലും പിന്നിട്  അവരെ മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗിക്കുന്ന   കൂട്ടത്തിലെ ആളുകള്‍ഭീഷണി  പെടുത്തിയൊക്കെ   കുറ്റകൃത്യങ്ങള്‍  ചെയിക്കും .ഇന്നത്തെ കുട്ടികളില്‍ കുറ്റം ചെയ്തു  പിടിക്ക പെട്ടാലും അവര്‍ ചെയ്തത്  തെറ്റ് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍  ഉള്ള   മനോഭാവം ഇല്ല ...എന്നാലും ഇവരോടെല്ലാം സംസാരിക്കുമ്പോള്‍  അറിയാന്‍ സാധിക്കുന്നത്  പലരും സ്കൂള്‍ പഠനം ഇടയ്ക്ക് വെച്ച് നിര്‍ത്തി  പ്രലോഭനങ്ങളില്‍  ചാടി എത്തിചേര്‍ന്നവര്‍ ആണ് ..എന്ത്  കുറ്റകൃത്യവും ചെയാന്‍ അവര്‍ക്ക് മടിയില്ല ...ഇന്നത്തെ തലമുറക്ക് അല്ലെങ്കിലും സ്വാര്‍ത്ഥ മനോഭാവം  കൂടുതല്‍ ആണ് .ചെയ്ത തെറ്റിന് പശ്ചാത്തപിക്കുന്ന  കുട്ടികള്‍ വളരെ കുറവാണ് .ചെറുപ്പത്തില്‍ അമ്മ വേറെ ആളുടെ കൂടെ പോയി ...അല്ലെങ്കില്‍ അച്ഛന്‍ പോയി എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോള്‍  ഒരുതരം നിസംഗത ഭാവം ആണ് അവരില്‍ .....ശിക്ഷിക്കപെട്ട  പലരോടും സംസാരിക്കുമ്പോള്‍   അവരടെ സ്നേഹത്തോടെ പെരുമാറുമ്പോള്‍ അവര്‍ തിരിച്ചും നമ്മുക്ക് സ്നേഹം തരുന്നുണ്ട് ..എന്റെ അമ്മ വരുമല്ലോ ...എന്റെ  കാലാവധി  കഴിഞ്ഞു  ഞാന്‍ പോകുമല്ലോ എന്നൊക്കെ... അവര്‍ പറയുമ്പോള്‍ ശരിക്കും  അവരുടെ നൊമ്പരം അറിയുന്നുണ്ട് ...ഒറ്റപെട്ട മുറിക്കുള്ളിലെ  താമസം  ശരിക്കുംഅവരെ മാനസ്സികമായി ബാധിക്കുന്നുണ്ട് ..തങ്ങള്‍ പുറത്ത് ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ സമൂഹം  തങ്ങളെ   തെറ്റ് ചെയ്തവര്‍ ആയി  നോക്കികാണും  എന്നൊരു ഭയം  ഉണ്ട് .. .പണക്കാരായ കുട്ടികള്‍ പലരും  കൂടുകൂടിയാണ്  കളവുകള്‍ ചെയുന്നത് ...പിന്നിട്  കേസ് ആകുമ്പോള്‍ ആണ് അവര്‍ക്ക്  അമ്മയും ,വീടും ,അവരുടെ അന്തസ്സും ഒക്കെ ഓര്‍മ്മ  വരുന്നത് ..കുട്ടികള്‍ക്ക് മയക്കുമരുന്ന കൊടുക്കുന്നത് മുതിര്‍ന്നവ ര്‍ ആണ് ...അതുപോലെ മൊബൈലുകളില്‍  ക്ലിപിങ്ങ്സ്  നിറച്ച് കൊടുക്കുന്നതും   
ജനിക്കുമ്പോഴേ  ക്രിമിനല്‍ ആയിട്ടല്ല  ... മറിച്ച് സാഹചര്യങ്ങള്‍  ആണ് അവരെ   ഇതിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നത് ...വലിയ്  മുറിക്കുള്ളില്‍   നല്ലൊരു നാളെയും ഓര്‍ത്ത്‌ അവര്‍ ഇരിക്കുന്ന്ട്...പലരെയും  കാണാന്‍ അമ്മയോ അച്ഛനോ വരുന്നത് ഒരുപാട് ഇടവേളക്കു ശേഷം ആണ് ..പക്ഷേ ഇടക്കിടെ വരണം മാതാപിതാക്കള്‍  ശിക്ഷിക്ക പെട്ട കുട്ടികളെ കാണാന്‍  എന്ന് ആണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ..കാരണം അവരെ അവഗണിക്കുന്തോറും ആകുരുന്നു മനസ്സുകളില്‍  വൈരാഗ്യം കൂടി  വരും .


 കുട്ടികളെ  സ്നേഹത്തോടെ  ഒന്ന് ചേര്‍ത്തു  നിര്‍ത്താനും അവരെകെട്ടിപിടിക്കാനും, നെറുകയില്‍ ഒരു  ഉമ്മ കൊടുക്കാനും മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് കഴിയണം ... അവരെ സ്നേഹിക്കുന്നുവര്‍   ഒപ്പമുണ്ട് എന്നും എന്നൊരു തോന്നല്‍ ....അത് അത്യാവശ്യം ആണ് .
ഇന്നത്തെ ചുറ്റുപാടുകള്‍  വളരെ അപകടം  നിറഞ്ഞതാണ്‌ .മാധ്യമങ്ങളും ശ്രദ്ധിക്കണം  ..പീഡനവും , കളവും  നടന്ന വിധം  എല്ലാം  വിവരിക്കുമ്പോള്‍   അനുകരണ സ്വഭാവം ഉള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളെ   അത് ചെയാന്‍  പ്രേരിപ്പിക്കുയാണ്  ശരിക്കും . ...കഴിഞ്ഞ ദിവസം എന്റെ കൂട്ടുക്കാരി എന്നോട്  പറഞ്ഞു  സ്കൂളില്‍ ചെറിയ ക്ലാസ്സിലെ ഒരു ആണ്‍കുട്ടി   വെരെഒരു  ഒരു ആണ്‍കുട്ടിയെ കിടത്തി   പറഞ്ഞു  ടീച്ചര്‍ ...ദേ ഇത് നോക്കിയേ  .... ഞാന്‍ ഇവനെ   പീഡിപ്പിക്കുകയാ എന്ന് ....... കണ്ടോ ഇതാണ്   ഇന്നിപ്പോള്‍ നടക്കുന്നത് ..ഇതെല്ലം എന്തോ മഹത്തായ കാര്യം ആണു എന്ന് കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ കരുതുന്നത് ,

ജീവിതം കരുപിടിപ്പിക്കാന്‍ ഓടുമ്പോള്‍  മാതാപിതാക്കള്‍ അറിയുന്നില്ല  തങ്ങളുടെ  കുരുന്നുകള്‍  മാറി പോകുന്ന സത്യം  ....അറിയണം മകനിലെ ,മകളിലെ നേരിയ മാറ്റങ്ങള്‍  പോലും  ..... അതിനു അവരെ  ഉപാധികള്‍ ഇല്ലാതെ പരാതികള്‍ ഇല്ലാതെ സ്നേഹിക്കാന്‍ കഴിയണം ,നല്ലൊരു   നാളേക്ക് നമ്മുക്ക് മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്ക് എല്ലാം പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം ഒപ്പം ഒത്തുചേര്‍ന്നു പ്രവര്‍ത്തിക്കാം ..

സ്മിത സതിഷ്‌

Thursday 4 July 2013

ലോക ബാലവേല വിരുദ്ധ ദിനം(JUNE 12)

    ലോക ബാലവേല വിരുദ്ധ ദിനം


ജൂണ്‍ 12 ആണ് ലോക ബാലവേല വിരുദ്ധ ദിനം ആയി  കണക്കാക്കുന്നത് . .കുട്ടികള്‍ക്ക്  വേണ്ടി  അവരുടെ  സംരക്ഷണത്തിന് വേണ്ടി  നിയമങ്ങ ള്‍ അത്യാവശ്യം എന്ന്  മനസ്സിലാക്കി   തന്നെയാണ്  ബാലവേല നിരോധിച്ചു കൊണ്ട്  നിയമം  പുറപ്പെടുവിച്ചത് . 

ലോകത്തിന്റെ പലയിടത്തും  കുട്ടികള്‍  കൂലിക്കും, കൂലി ഇല്ലാതെയും  പണിയെടുക്കുന്നുണ്ട് .ചിലര്‍ വീടുകളി ല്‍ എങ്കില്‍ മറ്റുചില ര്‍   വേറെ തേര്‍ഡ് പാര്‍ട്ടീസ്നു  വേണ്ടി ...... ആവശ്യാനുസരണം  കുട്ടികളെ    ചൂഷണം ചെയാ ന്‍ എളുപ്പമാണ് . അതുകൊണ്ട് തന്നെ  പല വലിയ ആളുകളും  
കുറ്റകൃത്യങ്ങള്‍ക്കായും   ഇവരെ ഉപയോഗിക്കുന്നത് കണ്ടു വരാറുണ്ട്. ...കുട്ടികളുടെ  ശിക്ഷ അളവ് കുറവെന്നു  അറിഞ്ഞു കൊണ്ട്  പലപ്പോഴും വലിയവ ര്‍ ചെയുന്ന കുറ്റങ്ങള്‍ക്ക്  കുട്ടികളെ  മുന്‍പി ല്‍ നിര്‍ത്തി  വലിയ കുറ്റവാളിക ള്‍  രക്ഷപെടുക  പതിവാണ് . 

കോടികണക്കിന് കുട്ടിക ള്‍  ബാലവേലചെയുന്നുണ്ട് ...വീടുകളില്‍ നിന്നും മാറി ദൂരെ സ്ഥലങ്ങളിലും  മറ്റും  .നിയമത്തിനു മുന്നി ല്‍  പെട്ടന്ന് ചെന്ന് ചാടാതെ ഇരിക്കാന്‍ ഇവരെ   ഒളിപ്പിച്ചു  വെയ്ക്കുക പതിവാണ് ... കുരുന്നുകള്‍ക്ക്  അതോടെ പഠിക്കാനുള്ള അവസരം നഷ്ടമാകുകയാണ്‌ ..പോഷക ആഹാരവും  ഇവര്‍ക്ക് ലഭിക്കുന്നില്ല ..സത്യത്തില്‍  “കുട്ടികളെ കുട്ടികളായി  വളരാ ന്‍ സമ്മതിക്കുന്നില്ല എന്ന് വേണം  പറയാ ന്‍ “.....കളിച്ചു  നടക്കേണ്ട പ്രായത്തില്‍    ബാല്യം നഷ്ടപ്പെട്ട്    ഒരു നേരത്തേ അന്നത്തിനു വേണ്ടി    ചിലരെങ്കി ല്‍ ,മറ്റുചിലര്‍   പ്രലോഭനങ്ങളി ല്‍   മുഴുകി  ചതിയി ല്‍ പെട്ടവരുമാകാം . പല കുട്ടികളും  അപകട സാധ്യത കൂടിയ ജോലികളി ല്‍  ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്  കാണാം .അടിമപണിക്കെല്ലാം   ഇവരെ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട് .

അപകടകരമായ ജോലികള്‍ക്ക് കുട്ടികളെ നിയമിക്കാ ന്‍ പാടില്ല  അവര്‍ക്ക് 18 വയസ്സ് എങ്കിലും  കഴിയണം .    എന്നാ ല്‍    കുട്ടികള്‍ക്ക് പ്രശനം ഇല്ലാതെ   അവരുടെ പഠിപ്പിനു ശേഷം   അധികം ഭാരം ഇല്ലാത്ത ജോലിക ള്‍ ചെയാ ന്‍  അനുവാദം  ഉണ്ട് അത് പ്രായം  15 എങ്കിലും  ആകണം . സ്കൂ ള്‍ പഠനം കഴിയാതെ  പാടില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തണം ...13  to 15  പ്രായത്തിലെ കുട്ടി കള്‍   ചെറിയ ചെറിയ ജോലികള്‍ ചെയുന്നത് കാണാം അതും അവരുടെ ആരോഗ്യത്തിനും  അവരുടെ പഠിപ്പിനും തടസ്സം ഇല്ലെങ്കില്‍ മാത്രം ..

കുട്ടികളെ   പിന്നെ അധികവും കണ്ടു വരുന്നത് ഭിക്ഷാടനത്തിന്  വേണ്ടിയാണ് ..അതിനു പിന്നില്‍ വലിയൊരു മാഫിയ തന്നെയുണ്ട്‌ .കുട്ടികള്‍ക്ക്  ചെറിയൊരു തുക  ശമ്പളവും നല്‍കി   വലിയ നേട്ടങ്ങ ള്‍  വലിയവര്‍ക്കു എടുക്കാമല്ലോ ..കുട്ടികളെ എളുപ്പം വശീകരിക്കാം എന്നതിനാ ല്‍  ലൈംഗികമായി 
 പീഡി പ്പിക്കുന്നവരും   ഉണ്ട് .കുരുന്നുപൂമൊട്ടുകളെ അങ്ങിനെ  നിഷ്കരുണം   പീച്ചി ചിന്തപെടുന്നു .ഇന്ത്യയില്‍   ഓരോ  പത്തു മിനിറ്റിലും  ഓരോ കുട്ടിയെ കാണാതെ  പോകുന്നുണ്ട് ..ഇങ്ങിനെ കാണാതേ പോകുന്നവരെ  കുറിച്ച്  അനേഷിക്കാന്‍ 
തകര്‍ന്ന  കുടുംബങ്ങ ള്‍ , ദാരിദ്ര്യം എല്ലാം കുട്ടികളെ ജോലിചെയാന്‍   പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു ..ഒരു നേരത്തേ ആഹാരത്തിനുവേണ്ടി    ..താങ്ങാന്‍ വയ്യാത്ത ചുമടും പേറി പാവം കുട്ടിക ള്‍ .....പലപ്പോഴും ചെന്നെത്തുക  അപകടകരമായ ചുറ്റുപാടുകളില്‍ ആയിരിക്കും .
 കുട്ടികളുടെ  അവകാശം ആണ്  കുട്ടികളെ പോലെ വളരാ ന്‍ സാധിക്കണം എന്നുള്ളത് .പഠിക്കാനും കളിക്കാനും നല്ല പോഷകാഹാരം  കിട്ടാനും അവര്‍ക്ക് അവകാശമുണ്ട്‌ ..കുട്ടികള്‍ക്ക് വേണ്ടി നിയമങ്ങളും  ,അവരുടെ ആവശ്യങ്ങള്‍ നേടിയെടുക്കാ ന്‍ വേണ്ടി   സംഘടനകളും  ഉണ്ട് ..എന്നാല്‍ എല്ലാം  പ്രയോഗികമാകണം എങ്കില്‍ ജനങ്ങളുടെ  സഹകരണവും അത്യാവശ്യം ആണ് .മറക്കരുത്  കുട്ടികളെ കൊണ്ട്  ജോലി ചെയിക്കുന്നവരും  നിയമം ലംഘി ക്കുന്നതിനാല്‍  കുറ്റവാളിക  ള്‍ ആണ് .


പൗര്‍ണമി

Thursday 29 November 2012

കൊല്ലേണ്ടത് എങ്ങിനെയ്‌ ?


ബീപ് ബീപ് ...മെസ്സേജ്   വന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ദിയ കണ്‍‌തുറന്നു ,,,നീതുന്റെ  മെസ്സേജ്  ആണ് ..പത്തുമണിക്ക്  സാഹിത്യ അക്കാദമി ഹാളില്‍ കവിതകളുടെ നൃത്താവിഷ്ക്കാരം   കാണാന്‍  വരണം എന്നു ..
ശരി പോയേക്കാം ...വേഗം റെഡി ആവട്ടെ ...  പാട്ടും  മൂളികൊണ്ട്  കുളിക്കാന്‍  നടന്നു ...പിന്നിട് അങ്ങടു  ഓട്ട പ്രദിക്ഷണം  പോലെയാണ്... കുര്‍ത്തയും ജീന്‍സും  കൂടപിറപ്പ്‌  ക്യാമറയും  തൂക്കി  പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി ..സാഹിത്യ അക്കാദമി എത്തണം  എത്രയും പെട്ടന്ന്   കാര്‍ ഓടിക്കുമ്പോള്‍ അത്  മാത്രം  ആയിരുന്നു മനസ്സില്‍ ... ചെന്ന് എത്തിയതും  നീതു   ഓടിയെത്തി ഒപ്പം ചീത്തയും  എത്ര നേരമായി    ഹ്മം ഇന്നും ഇറങ്ങാന്‍ നേരം ഫേസ് ബുക്കില്‍ കമന്റ്‌ നോക്കി നിന്ന് കാണും അല്ലെ ??...


 ഹഹ്ഹ    നിന്റെ ദേഷ്യം കാണാന്‍ നല്ല  രസം എന്ന് പറഞ്ഞു  അവളെയും  കൂട്ടി  ഹാളിലേക്ക് നടന്നു ...ഭാഗ്യം  പരിപാടി തുടങ്ങിയിട്ടേ  ഉള്ളു ..മുന്ബിലെ  കസേരയില്‍  പോയി ഇരുന്നു ... കുട്ടികള്‍    നിരനിരയായി     വന്നു  കുറച്ചു പേര്‍  കവിത പാരായണം  ചെയുന്നു  കുറച്ചു പേര്‍ മുന്പില്‍  ആ കവിതയുടെ  കഥ അഭിനയിച്ചു  കാണിക്കുന്നു ...ശരിക്കും ദൃശ്യം  എത്ര മാത്രം നമ്മളില്‍ സ്വാധീനം   ചെലുത്തുന്നു എന്ന്  അറിയാന്‍ അന്നേരം   സാധിക്കും ...കാതില്‍ തേന്മഴ ആയി  സംഗീതം പെയ്തു ഇറങ്ങി ...സ്വരങ്ങളില്‍   ഈണം  നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു വികാരങ്ങളുടെ വേലിയേറ്റവും  പദ്യത്തിന്റെ കഥയ്ക്ക്‌ അനുസരിച്ച് ...നൃത്തവും കൂടി ആയപ്പോള്‍  പറയാതെ വയ്യ  ബഹു കേമം ...ഒരുപക്ഷേ ഒരു പദ്യം വായിക്കുമ്പോള്‍  നമ്മുടെ മനസ്സില്‍  ഇത്രമാത്രം  പതിയുമായിരിക്കില്ല ... ഇതിങ്ങിനെ   കവിത  അഭിനയിച്ചു  കാണുമ്പോള്‍  കുട്ടികളുടെ  അഭിനയ മികവു അതീവ  മനോഹരം  ...ഒരുപക്ഷേ   എന്നിക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ് നാടകം  അത് കൊണ്ടോ എന്തോ  എനിക്ക് എന്റെ സ്കൂള്‍ ലൈഫ് ഓര്‍മ്മ വന്നു  എത്ര നാടകങ്ങളില്‍  അഭിനയിച്ചിരിക്കുന്നു ..പക്ഷേ  ഇത് പോലെ കവിതയും  അഭിനയവും  ഒരുമിച്ചു  അന്നൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല   എന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ  ഈ പരിപാടി എനിക്ക് അങ്ങട് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായി ,,മനസ്സിന്റെ  അകത്തളങ്ങളില്‍  എവിടെയോ  എന്റെ കലയും  തേങ്ങിയ പോലെ ... 

 ഓരോ  കുട്ടികളും ഒന്നിന് ഒന്ന്  മികവു പുലര്‍ത്തി ...അതുകൊണ്ട് തന്നെ  നിന്നുകൊണ്ട് അവര്‍ക്ക് ബഹുമാനം കൊടുക്കാന്‍  ഒരു മടിയും തോന്നിയില്ല  ... അവസാനത്തെ  സ്കൂള്‍ എത്തി  അവരുടെ ലീഡര്‍  അവരുടെ കവിതയെ കുറിച്ച്  പറഞ്ഞു ,,,
സുഗതകുമാരി ടീച്ചറിന്റെ  കൊല്ലേണ്ടത് എങ്ങിനെ  എന്നാ കവിതയാണ്   അവതരിപ്പിക്കുന്നത് എന്ന് ....

  കര്‍ട്ടന്‍  പൊങ്ങിയ നിമിഷം  കണ്ടത്   ഒരു അമ്മയും മോളെയും പിറകില്‍  പാടാന്‍ നില്‍ക്കുന്ന കുട്ടികളും  ആണ് ...പതിയെ കവിത ആലാപനം  തുടങ്ങി ....കഥ മനസ്സിലാക്കാന്‍ ഒട്ടും ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടായില്ല  ആ കുട്ടി അത്ര അനന്നായി അഭിനയിച്ചു കാണിച്ചു അവളൊരു മന്ദബുദ്ധി ആയ   പെണ്‍കുട്ടിയാണെന്ന് ... ..ഓരോ  നോട്ടവും  നടത്തവും  അവളില്‍ പ്രകടമായിരുന്നു അവളുടെ നിഷ്കളങ്കത ...
അമ്മയുടെ അഭിനയവും  മികവുറ്റതായിരുന്നു ...ഇന്നത്തെ കാപാലികരുടെ  നാട്ടില്‍ മന്ദബുദ്ധി ആയ  സുന്ദരിയായ  മകളെ കൊണ്ട് ജീവിക്കേണ്ടി വരുന്ന  അമ്മയുടെ ദുഃഖം ...കണ്ണുകളില്‍ ഈറന്‍ പടര്‍ത്തി ..

ബുദ്ധി ഉള്ളവര്‍ക്കേ ഇന്നത്തെ  കാലത്ത്  നടക്കാന്‍  പറ്റാത്ത  നാടാണ്   നമ്മുടെ സാക്ഷരകേരളം ...എന്നും ന്യൂസ്‌ പേപ്പറില്‍ അത് കാണാം  കണ്ടു കണ്ടു ഇപ്പോള്‍  മരവിച്ചിരിക്കുന്നു ...അമ്മയും മകളും  സ്റ്റേജില്‍ നിറഞ്ഞു  നില്‍ക്കുകയാണ് ..പൂവാലന്മാരും  കുട്ടിയെ മയക്കാന്‍ നടക്കുന്നവരും  അങ്ങിനെ  ഇന്ന് നമ്മുക്ക് ചുറ്റും നടക്കുന്നത് എല്ലാം  അവര്‍ അഭിനയിച്ചു കാണിച്ചു   നെഞ്ചിനകത്ത്  വിങ്ങലായി  അമ്മയും മോളും ..
തന്റെ കാലശേഷം  സുന്ദരി ആയ  മന്ദബുദ്ധിയും  മൂകയും ആയ മോളെ  ആര് നോക്കും  എന്നാ അമ്മയുടെ വ്യാകുലത ....സൌമ്യയെ പോലെ പീഡനത്തിനു ഇര ആയ  ഈ നാട്ടില്‍  തന്റെ കാലശേഷം   എന്താകും  എന്നാ ആ ചോദ്യം  കാണികളിലെക്കും   പടര്‍ന്നു ...ശരിയാ  ആരുണ്ട്‌  ആ   മകളെ  നോക്കാന്‍ ??? എന്താണ് ഇതിനു പരിഹാരം ???


ആ അമ്മ അവസാനം  തിരഞ്ഞെടുത്തു   ഒരു വഴി  വേറെയൊന്നുമല്ല   മകളെ   വിഷം കൊടുത്ത് കൊല്ലാന്‍ .... ഭക്ഷണം  ഉണ്ടാക്കി അതില്‍ വിഷം കലര്‍ത്തി  അമ്മ  മകളെ  വിളിക്കുകയാണ് ...അമ്മയ്ക്ക് അരികില്‍ ചിണുങ്ങി ഓടിയെത്തി  ആ  മകള്‍   കൂടെ അവളുടെ പാവകുട്ടിയും .. അമ്മയുടെ  അടുത്തു ചേര്‍ന്നിരുന്നു   അവള്‍  അമ്മ  അവളുടെ നിറുകയില്‍   തലോടി   ചോറുരുള്ള  ഉരുട്ടി കൊടുക്കാന്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍   അവള്‍ വേണ്ടെന്നു  പറയുകയാണ്  അപ്പോള്‍ അമ്മ വീണ്ടും  നിര്‍ബന്ധിക്കുകയാണ്   ...അന്നേരം   മകള്‍  'അമ്മേ ' എന്ന് വിളിക്കുകയാണ്‌ ... ആദ്യമായി   മകളുടെ  വായില്‍ നിന്നും  അമ്മേ  എന്നാ   ആ വിളികേട്ട്  അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ചോറുരുള്ള  താഴെ വീണു ......പറയു  ഒരമ്മ എങ്ങിനെയാണ് സ്വന്തംകുഞ്ഞിനെ  കൊല്ലേണ്ടത്  ..... എന്ന് അമ്മ ഉറക്കെ അലറി വിളിച്ചു  ചോദിച്ചു കൊണ്ട്  നിന്നു ..... കര്‍ട്ടന്‍  താഴെ  വീണു 


നീതുവും  കരയുകയാണ്  അവളെ കളിയാക്കി  ഞാന്‍  ഭാഗ്യം നീ ഇന്ന് വാട്ടെര്‍പ്രൂഫ്  കണ്മഷി  ഇട്ടതു  ഇല്ലെങ്കില്‍  കരിവാരി  തെച്ചെന്നെ ..
ശരിക്കും  കവിത മനസ്സില്‍ പതിഞ്ഞു   .. ...   എടുത്ത  ഫോട്ടോസ്  കാറില്‍ കയറിഇരുന്നു നോക്കി  ...എല്ലാം നല്ലതായിരിക്കുന്നു  അത് കൊണ്ട് തന്നെ  മനസ്സിന്  എന്തോ ഒരു   സന്തോഷം ഉണ്ട് ഫോട്ടോ  നന്നായതിന്  എന്നാല്‍  എവിടെയോ  കൊളുത്തി പിടിക്കുന്ന പോലെ  വല്ലായ്മ   ...   അമ്മയുടെ ചോദ്യം കൊല്ലേണ്ടത് എങ്ങിനെ   അത് മനസ്സില്‍    മുഴങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു ..


നീതുനെ അവളുടെ വീട്ടില്‍ ഇറക്കണം    ...രണ്ടുപേരും കൂടി   സംസാരിച്ചു കൊണ്ട്   യാത്ര    തുടര്‍ന്നു  ...കാര്‍ നീതുന്റെ  വീടിനു മുന്പില്‍ എത്തി  . അകത്തേക്ക് അവളുടെ കൂടെ നടന്നു കേറുമ്പോള്‍  ആണ് ചെറിയ കീ കീ ശബ്ദം ... ദിയ  വേഗം ശബ്ദം കേട്ടിടത്തേക്ക് നടന്നു 

 അയ്യോ ദേ  നീതു  നിന്റെ  മിന്നി  (നീതുന്റെ   ലാബ്രഡോര്‍ ) പ്രസവിച്ചിരിക്കുന്നു   ... ഓ ഗോഡ്  ആറ്‌  എണ്ണം ....  നല്ല രസമുണ്ടല്ലേ   അങ്ങിനെ അവയെ നോക്കി ഇത്തിരി നേരം ഇരുന്നു   പെട്ടന്ന് ആണ്   കണ്ണില്‍ പെട്ടത്  അതില്‍  ഒരു പട്ടികുട്ടി   വികലാംഗയാണ് ...
അത്  നിരങ്ങുന്നുണ്ട് ....അപ്പോളേക്കും  ആന്റിയുടെ  വിളി  ...രണ്ടു പേരും  വരൂ  ഭക്ഷണം  റെഡി ആയി  ഇരിക്കുവാ മേശപുറത്ത്‌  എന്ന് ...വേഗം ചെന്ന് കഴിക്കാന്‍ ഇരുന്നു ...എല്ലാം  കഴിഞ്ഞു   വാചകമടിയെല്ലാം  നടത്തി    തിരിച്ചു പോകാന്‍  കാറിന്റെ ചാവി എടുത്തു പുറത്തേക്കു നടന്നു ... നേരത്തേ കണ്ടു കൊതിതീരാത്ത   നായകുട്ടികളെ  ഒന്നുടെ കാണാം ഫോട്ടോയും എടുക്കാം ഏന് വിചാരിച്ചു   കൂടിനു അടുത്തേക്ക്  നടന്നു ...അവിടെ ചെന്ന്  ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ  ഞെട്ടിപ്പോയി    അഞ്ചു എണ്ണം  ഉള്ളു ...ആ വികലാംഗ ആയ കുട്ടി  അത് എവിടെ ??  നീതുനെ വിളിക്കാന്‍  വായ തുറന്ന നേരം  ആണ്  അത്  കണ്ടത് .....

മിന്നിയുടെ  അടുത്ത്  ഒരു ചെവി  .. ഒരു  ചെറിയ വാല്‍ ..മിന്നി  വായ അടച്ചു  പിടിച്ചു ഇരിക്കുന്നു  ...എന്റെ   തുറന്ന വായ്‌ തന്നത്താന്‍  അടഞ്ഞു ....  ആകെ ഷോക്ക്‌ ആയ പോലെ ...

     
പെട്ടന്ന്  തിരിഞ്ഞു  നിന്ന എന്റെ മുഖം  കണ്ടു നീതു പറഞ്ഞു  അത് മിന്നി തിന്നു .......


കാറില്‍ കേറി  ചാവി തിരിച്ചു  വണ്ടി മുന്നോട്ടു എടുത്തു  എഫ്  എം   റേഡിയോ ജോക്കി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നു  മനസ്സില്‍  കൊല്ലേണ്ടത് എങ്ങിനെ ????? എന്നാ  ആ അമ്മയുടെ  നിലവിളിയും  കണ്മുന്ബില്‍   മിന്നിയുടെ അടുത്തു  കണ്ട   ചെവിയും  വാലും 
.......  ...........മാത്രം ആയിരുന്നു ....

പൌര്‍ണമി (smitha)


Sunday 26 August 2012

ഉച്ചയുറക്കം വെറും അഞ്ചു മിനിട്ട്


ഇന്ന്  പതിവില്ലാതെ  ഉച്ചയുറക്കം വേണം എന്നു തോന്നി ...ഒരിക്കലും പതിവിലാത്തത്  ആണ് ..ഫേസ് ബുക്കില്‍ സ്റ്റാറ്റസ് ഇട്ടു  മെല്ലേ  കിടന്നു  എഫ് എം ഇലെ പാട്ടും കൂടി  ആയപ്പോള്‍    മെല്ലേ കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു .. ആരാരും  കാണാതെ ....ആ പാട്ട്  ആയിരുന്നു  ആദ്യം വന്നത് ....അതിലെ വരികളിലേക്ക്  മനസ്സ് മെല്ലേ നീങ്ങിയപ്പോള്‍  കണ്‍ കോണുകളില്‍  നനവ്‌ പടര്‍ന്നു  മെല്ലേ ഒഴുകി എന്റെ ചുണ്ടിന്റെ കോണുകളില്‍  സ്പര്‍ശിച്ചു  ചൂടുള്ള  കണ്ണുനീര്‍ കവിളിണകളെ  തഴുകിയപ്പോള്‍   പുറത്തു മഴ ആയ കാരണം ആണോ എന്തോ  എനിക്ക് ഏറെ  ഇഷ്ടം ആയി ...അതുകൊണ്ട് തന്നെ  ഞാന്‍  അടക്കി വെച്ചില്ല ആ ചൂടുള്ള സ്പര്‍ശനത്തേ...അതിനെ  തടയിണ ഇല്ലാതെ  പ്രവഹിക്കാന്‍  അനുവാദം നല്‍കി ...പുറത്തെ മഴയും അകത്തെ പേമാരിയും  ചേര്‍ന്നപ്പോള്‍ കണ്ണുകളില്‍   ക്ഷീണം  പെട്ടന് അനുഭവപെട്ടു.അതിനാല്‍ തന്നെ    മനസ്സ്  മെല്ലേ പറന്നു ..കുറെ ആയി എല്ലായിടത്തും ഒറ്റപെടുന്ന പോലെയാണ്  അത് ഞാന്‍ സ്വയം സൃഷ്ടിക്കുന്നത്  ആണോ എന്തോ ആ ഒരു ചോദ്യം ഉള്ളില്‍ കിടപ്പുണ്ട്ടായിരുനു ...നീല ആകാശവും ...നീല കടലും  എന്നിലേക്ക്‌ ഓടിയെത്തി   റെയ്കി   ഹീലെര്‍ ആയ കാരണം  ആണോ എന്തോ 
കണ്ണു അടച്ചാല്‍ എനിക്കെന്നും  വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍  ആണ് ..മജന്ത ,ഓറഞ്ച്  ,ചുവപ്പ് നീല നിറങ്ങള്‍ എല്ലാം കാണും ....ഇന്ന് എന്തോ പതിവിലാതേ കടലും ആകാശവും ...കൂടെ  എന്റെ കൂട്ടുകാര് അവരെ ഞാന്‍  ഒരു പാട് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ..പലപ്പോഴും  അവരില്‍ ഞാന്‍ ജീവിതത്തിന്റെ സ്പന്ദനം  കണ്ടിരുന്നു ....അവരെയും കൂട്ടി ഞാന്‍ കടലിനു അടുത്തേക്ക്  പോയി  അവിടുള്ള പാറകളില്‍ കേറി നിന്നു ...ഓരോരുത്തരും ....
പകല്‍ കിനാവിന്റെ   ഉടമയാണ്  ഞാന്‍ അതിപ്പോള്‍  ഏതു ആള്‍കൂട്ടത്തിലും  ഞാന്‍ എന്റെ   സ്വപ്ന ലോകത്തേക്ക്  പോകും ...അതിങ്ങിനെ മെനഞ്ഞു കാണുമ്പോള്‍  പലപ്പോഴും  ചുണ്ടുകളില്‍  വിരിയുന്ന  പുഞ്ചിരി  കവിളുകളെ  കൂടി മെനകെടുത്തും..ഒരുപക്ഷേ  അങ്ങിനെ   ഞാന്‍ ഇങ്ങിനെ  ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ആകും ഏറ്റവും മനോഹരമായി എനിക്ക് പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ സാധിക്ക എന്നു തോന്നുന്നു .ചിലാപ്പോള്‍ എല്ലാം വരാന്‍ പോകുന്ന കാര്യങ്ങളുടെ   മുന്നോടി പോലെ ആകും ആ സ്വപ്നങ്ങള്‍ .ഏറ്റവും രസം  ഫേസ് ബുക്കില്‍ എങ്കില്‍ ചിലപ്പോള്‍ ആരോട് ആണോ ഞാന്‍ മിണ്ടണം എന്നു വിചാരിച്ചതു അവര്‍ ആയിരിക്കും അന്ന് സംസാരിക്കാന്‍ വരിക ...പക്ഷേ മനപൂര്‍വം ഞാന്‍ കാണാന്‍  ശ്രമിച്ചാല്‍ അത് ശരിയാവില്ലട്ടോ ..അങ്ങിനെ നടക്കും എല്ലാം  എങ്കില്‍  എനിക്ക് ഒരിക്കലും  ഏകാന്തത  തോന്നില അല്ലെ  അതല്ലേ  ശരി  ...ശോ ഇതെല്ലാം ആരോട ഞാന്‍ ഈ  പറയുന്നത്  കടലിനോടോ  ?? അപ്പോള്‍ തന്നെ തിരമാല ഞാന്‍ നിന്ന പാറക്കെട്ടില്‍ ആഞ്ഞു അടിച്ചു  ...മുഖം മുഴുവന്‍  സ്പ്രേ  ചെയ്തപോലെ ..കഴിഞ്ഞ ദിവസം പാര്‍ലറില്‍  മുടി വെട്ടാന്‍ പോയപ്പോള്‍  അവിടത്തെ    പെണ്‍കൊടി  മുടി നനയ്ക്കാന്‍  സ്പ്രേ  ചെയ്തപ്പോള്‍  ഇതുപോലെ   മുഖം മൊത്തം  നനഞ്ഞിരുന്നു ....മഴയുടെ  ചാറല്‍ കാറ്റില്‍  കോലായില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍  മുഖം നിറയെ  ഉമ്മവേയ്ക്കില്ലേ അതുപോലെ ... ചുണ്ട് കൊണ്ട് മെല്ലേ നക്കി നോക്കി  ഉപ്പു രസം ......ഞാന്‍ ഇങ്ങിനെ കൈ  രണ്ടും  വിടര്‍ത്തി പിടിച്ചു  നില്‍കുകയാണ്‌ ... എന്നിലേക്ക്‌ ഓടിവരുന്ന തിരകള്‍  എന്നെപലപ്പോഴും   പുണരാന്‍  പ്രേരിപ്പിച്ചു .... പലമുഖങ്ങളും    മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്നു ... എത്ര തിരക്കിലും  സമയം കണ്ടെത്തി  കൂട്ടുക്കാരെ  വിളിക്കുന്ന എന്നെ ഞാന്‍ കണ്ടു ...അവിടെ ...ഞാന്‍  ആകെ നനഞ്ഞു  ഇരിക്കുന്നു ദേഹം മൊത്തം  ഉപ്പു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ...ഇതെന്തു    കോലം?  ഞാന്‍ ഉറക്കെ ചോദിച്ചു ??   അന്നേരം ...തിരകള്‍  ആര്‍ത്തു കളിയാക്കി  ചോദിച്ചു  ഇനിയും നിനക്ക് മതിആയില്ലേ ...പ്രതീക്ഷകള്‍  അരുത് എന്നു പറഞ്ഞിട്ടും നീ പ്രതീക്ഷ  വിട്ടില്ല അതല്ലേ  നിന്റെ കണ് കോണുകളില്‍  നനവ്‌ നിന്റെ കണ്ണ് നീര്‍ ആണ്  നിന്റെ ദേഹം നിറയെ  ഉപ്പു വാരിത്തേച്ച പോലെ  ..... ..വീശിയ കാറ്റില്‍  ഞാന്‍ പരിഭവിച്ചു  ഞാന്‍ പറഞ്ഞു  ഞാന്‍ എന്തേ  നന്നാവാത്തേ ... എനിക്കെന്തേ  മാറാന്‍ സാധിക്കാത്തെ .... പെട്ടന്ന്   വീശിയ കാറ്റില്‍  ഞാന്‍ കണ്ടത്  എനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള   കടല്‍ മാറിപോയിരിക്കുന്നു...കൂട്ടുക്കാര്‍  നിന്ന ആ പാറകള്‍  എല്ലാം പോയിരിക്കുന്നു ...അവരെല്ലാം ഒത്തുകൂടിയപ്പോള്‍ എന്നെ മറന്നോ  കൂടെ വിളിക്കാന്‍  .....ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്ക്  ആ പാറയുടെ മുകളില്‍ .... ആരുമില്ല  ഒപ്പം  വരാന്‍ നിന്നവര്‍  അവരെല്ലാം ഇവിടെ എന്റെ കൂടെ യാത്ര തിരിച്ചവര്‍  അവരെല്ലാം  എന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് ആക്കി പോയികളഞ്ഞോ....മരുഭൂമിയിലെ   ഒറ്റപെട്ടവരുടെ  പ്രതീകം ആയി  മാറുകയായിരുന്നു  ഞാന്‍ അപ്പോള്‍ ....  ഒരുനിമിഷം 
 ഞാന്‍  കണ്ണുകള്‍  അടച്ചു  ..മെല്ലേ മനസ്സ് ശാന്തമാക്കാന്‍  ശ്രമിച്ചു ...എവിടെ എന്നിലെ ഞാന്‍ ...എനിക്ക്  തിരിച്ചു വന്നെ പറ്റു....
അന്നേരം ആകാശം  മൊഴിഞ്ഞു  എന്തിനു  നീ മാറണം.... നിന്നിലെ    നിന്നെ  അറിയുന്നവര്‍    നിനക്ക് കൂടെ  എന്നും ഉണ്ടാകും ...കാലം  കാത്തുവെച്ചത്‌ എങ്കില്‍ നിനക്കുള്ളത് നിനക്ക് തന്നെ ...നീ മാറിയാല്‍ 
നിന്നിലും  കൃതിമത്വം നിറയില്ലേ??/..

 അതേയ്  ശരിയാ  എനിക്ക് അറിയുന്നത് ചെയുന്നത് തന്നെയാ  നല്ലത് ..എന്നെ അറിയുന്നവര്‍ വേണ്ടവര്‍  എന്നിക്കൊപ്പം ഇല്ലേ ... സ്വയം  പറഞ്ഞപ്പോള്‍ .മനസ്സ് ശാന്തമായി വീണ്ടും  കടലും ...  തിരകളും എന്നിലേക്ക്‌ വന്നു ..അതേയ് ഈ തിരമാലകള്‍   പോലെയ ജീവിതം  ഏപ്പോഴും  പോരുതികൊണ്ടിരിക്കണം ...ഇടക്കും ശാന്തം ആയും ഇടയ്ക്കു  അലറിയും തിരകള്‍ വരുന്നു ..പക്ഷേ എങ്കിലും  അവര്‍ക്ക് പരാതികള്‍ ഇല്ല ...അപ്പോള്‍ കണ്ടു   ഞാന്‍  അടുത്തടുത്ത്  തന്നെ  എന്റെ കൂട്ടുക്കാര്‍  നില്‍ക്കുന്നത് ....അന്നേരം തിരയില്‍ തെളിഞ്ഞ എന്റെ മുഖം   പൂര്‍ണചന്ദ്രന്‍  പോലെ തിളങ്ങിയിരുന്നു  അല്ലെങ്കിലും  പൌര്‍ണമിക്ക്  അമാവാസി ഇടക്ക് വന്നാലും  അതിലും  ഇരട്ടി ശക്തിയില്‍ പൌര്‍ണമി  എത്തില്ലേ ...
മെല്ലേ    പുഞ്ചിരിച്ചു  അപ്പോള്‍ കണ്ണുകള്‍ അറിയാതെ തുറന്നു  അപ്പോള്‍  എഫ് എമില്‍  പാട്ട്   മാറിയിരിക്കുന്നു ...ഏതോ ഹിന്ദി പാട്ട് ആണ് .....കണ്‍ കോണുകളില്‍  നനവുണ്ട്  നാവില്‍ ഉപ്പു രസവും ...കിടക്കയില്‍ എന്നിട്ട് ഇരുന്നു  ഞാന്‍ കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കി  ..പുഞ്ചിരിച്ചു ... ശോ വെറും ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റു  പോലും മര്യാദക്ക് ഉറങ്ങാന്‍ എനിക്കാവില്ല അല്ലെ ...


:P
pournami

Tuesday 26 June 2012

സദാചാരം


ഒരു നേരത്തേ അന്നം  ,അതിനു വേണ്ടി  കാണിച്ചു കൂട്ടേണ്ടി വരുന്ന  സാഹസങ്ങള്‍ ....കിടക്കാന്‍ ഒരു മേല്‍കൂര ഇല്ലാത്തവന്റെ  സങ്കടങ്ങള്‍ ...
റോഡരികില്‍ തന്നെ കിടന്നും കുളിച്ചും ,വസ്ത്രം മാറ്റിയും   ജീവികേണ്ട ഗതികേട്.. നിവര്‍ത്തികേട്‌  കൊണ്ട്  നടുറോഡില്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍  ...അവിടെയും എത്തുന്ന   നരഭോജികള്‍.മജ്ജയും ചോരയും  ഊറ്റികുടിക്കുന്ന  സമൂഹത്തിന്റെ   അഭിമാനപത്രങ്ങള്‍ എന്നു വിശേഷിക്കുന്നവര്‍ ...സ്വന്തം കുടുംബത് തന്നെ  പീച്ചി ചിന്തി ഏറിയുന്ന  ഈ കാലഘട്ടത്തില്‍  ഇതിലും നല്ലത് പ്രതീക്ഷിക്കാനില്ല ......കോലിനെ  തുണി ചുറ്റി  കൊണ്ട് വെച്ചാല്‍ അതിനെയും  പുണരുന്ന   സംസ്കാരം ...എന്നിട്ട് പേരോ    സാക്ഷരതയുടെ  നാടെന്നും ....സദാചാരം    ആര്‍ത്തു അട്ടഹസിക്കുന്ന  സംസ്കാരം ..പലപ്പോഴും    സ്വന്തം  വ്യക്തിത്വം   നശിച്ചവര്‍  ആണ് ഈ  സദാചാരത്തിന്റെ  കുപ്പായം  അണിഞ്ഞവര്‍...അല്ലെങ്കിലും അപവാദം പരത്തുന്നവര്‍ അല്ലെ ശരിക്കും അത് ചെയ്തവര്‍  അതല്ലേ അവര്‍ക്ക് എന്ത് ബന്ധങ്ങളെയും  അങ്ങിനെ കാണാന്‍  തോന്നുന്നത് .അല്ലെങ്കില്‍  ഒരുപക്ഷേ അവരുടെ  ആഗ്രഹങ്ങള്‍ ആകാം ...ഈ അപവാദം  എന്നാ     മാറാപ്പില്‍ .......സ്വയം അറിയുക  ആദ്യം സ്വന്തം  മനസാക്ഷിയെ  മനസ്സിലാക്കുക  സാധിക്കും എങ്കില്‍ .......കീറിതുന്നികെട്ടിയ  വസ്ത്രങ്ങല്‍ക്കിടയിലെ   മനസ്സ്  പലപ്പോഴും   കീറി മുറിഞ്ഞു  ചോരപോടിക്കുന്ന്തു  നമ്മള്‍ എന്നാ സമൂഹം ആണ് .....എന്തിനെയും  സംശയം  എന്ന  കണ്ണില്‍   കാണുന്ന   ഇവര്‍ ഒരിക്കലും   ഈ നിസ്സഹായത  എങ്ങിനെ  വന്നു അതെങ്ങിനെ  മാറ്റം എന്നു വിചാരികില്ല  പകരം  അവരെ ആട്ടിയോടിക്കാന്‍  എന്ത് ചെയാം എന്നു ആലോചിക്കും .....മതവും   രാഷ്ടീറിയവും   കൊലവിളി  നടത്തുന്ന  നാട്ടില്‍   മാനുഷികത   പ്രതീക്ഷിക്കാനില്ല ....പൊയ്പോയ  മാവേലി തന്‍ ഭരണത്തിന്റെ  പാട്ടും പാടി ഇരിക്കാം .... ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്ന  സമൂഹം  കാണേണ്ട കാഴ്ചകള്‍  കാണാതെ ....താക്കോല്‍ പഴുതിലുടെ
 കണ്ട കാഴ്ചകള്‍ക്ക്  പിന്നാലെ  പോകുന്നു ...നേര്‍കാഴ്ച  വെറും ഒരു പ്രഹസനം  ആയി മാറുന്നു ... തലയില്‍  ഇടാന്‍ മുണ്ട് ഉള്ള കാലത്തോളം  ....ഇതെല്ലാം   മാറി മറഞ്ഞിരിക്കും .... വേശ്യ പലപ്പോഴും  കുടുംബത്തിലെ സ്ത്രീകളുടെ  രക്ഷക  ആയി മാറുന്നു ...അവരുടെ മേല്‍  സമൂഹം   മദിക്കുമ്പോള്‍   വീട്ടിലെ   പെണ്ങ്ങള്‍ക്ക്  ഉറങ്ങാന്‍  സാധിക്കുന്നു  അതല്ല്തേ  മസ്സില് പിടിച്ച ആണിന്റെ  രക്ഷ കൊണ്ട്  മാത്രം അല്ല ...മദം പിടിച്ച  സമൂഹത്തിന്റെ   ദാഹം തീര്‍ക്കാന്‍   കിടക്കുന്ന     കനകാംബരപൂക്കളുടെ     ചേലകള്‍   ഉലയുന്നതിന്റെ    ഫലം ...ഒരു നേരത്തേ അന്നത്തിനു വേണ്ടി  അവര്‍    പൊക്കിളിനു താഴെ സാരീ ഉടുക്കുമ്പോള്‍ .... അതേയ് നാണയത്തിന്റെ  മറുവശം പോലെ   പലനെര്കഴ്ചകളും കാണാം ..ആര്‍ക്കും  ആരോടും 
ഒനും പറയാന്‍ ആവില്ല ...എല്ലാം  അതിന്റെ ദിശയില്‍ ... വായിലിട്ടു  ചവച്ച  മുറുക്കാന്‍  പൌര്‍ണമിയും  നീട്ടി തുപ്പിയിരിക്കുന്നു  ..ആതുപ്പ്ലിന്റെ  അംശം  ഇത്ര മാത്രം ... അറിയുക ഇനിയെങ്കിലും   സ്വയം നിങ്ങളെ ആദ്യം എന്നിട്ട്  മതി നാട് നന്നാക്കാന്‍  ഇറങ്ങല്‍
പൌര്‍ണമി

Sunday 20 May 2012

ചാരുകസേര


ഉമ്മറത്തെ   ചാരുപടിയില്‍    ഈ കസേര അങ്ങിനെ കിടക്കുമ്പോള്‍   എന്റെ അച്ചച്ചനെ  ഓര്‍മ്മ വരുകയാ ...പല്ലിലാത്ത മോണ കാട്ടി
ചിരിക്കുന്നത് കാണാന്‍ തന്നെ രസം ആയിരുന്നു .വെള്ള ഷര്‍ട്ടും  വെള്ള മുണ്ടും  അതായിരുന്നു ഏപ്പോഴും വേഷം . അച്ചച്ചനു പല്ല് ഇല്ലാത്ത കാരണം 
പലഹാരങ്ങള്‍ ഒക്കെ  അമ്മിയില്‍  പൊടിച്ചു കൊടുക്കാരുള്ളത്.അത്  ആസ്വദിച്ചു  കഴിക്കുന്നത്‌ കണ്ടാല്‍  നമ്മുക്കും  കഴിക്കാന്‍ തോന്നും അതുപോലെ ......
വടിയും പിടിച്ചു അച്ഛച്ചന്‍ തൊടി മുഴുവന്‍  നടക്കും .ഇടയ്ക്കു ഞങളെ  കാണാന്‍  റോഡ്‌ സൈഡില്‍  ഉള്ള വീട്ടില്‍ വരും .ഞങളുടെ പുതിയ വീട്  റോഡ്‌ സൈഡ് ആയിരുന്നു .വീടുപണി നടക്കുന്ന കാരണം  അതിനു അടുത്ത് തന്നെ എന്റെ അമ്മടെ വീട്ടില്‍ ആയിരുന്നു  താമസം. ഞങളെ കാണാന്‍  ഇടകിടെയ് അച്ഛച്ചന്‍  വരും . പുതിയ വീട്ടില്‍  ഒരു  റൂം  അച്ചച്ചനു  വേണം എന്നു പറയുമായിരുന്നു ,പക്ഷേ  ഞങ്ങള്‍ടെ  വീട് പണി മുഴുവന്‍ ആകും മുന്‍പ്   അച്ഛച്ചന്‍   ഞങ്ങളെ  ഒക്കെ വിട്ടു പോയി . .കുറെ കഥകള്‍  പറഞ്ഞു തരുമായിരുന്നു .അത് കേട്ട് ഞാനും അനിയനും ഒപ്പം ഇരിക്കും ..അച്ചച്ചനെ  കാത്തിരിക്കുക  അന്നത്തെ പ്രധാന പണി ആയിരുന്നു ,അത്രയ്ക്ക് നല്ല അച്ഛച്ചന്‍ ആയിരുന്നു ,മുത്തച്ഛന്‍  അമ്മടെ അച്ഛനെ ഞാനും അനിയനും കണ്ടിട്ടില്ല മുന്‍പേ മരിച്ചു പോയിരുന്നു .അച്ചമ്മ അതും  ഞങ്ങള്‍ക്ക്  ഇല്ലായിരുന്നു ....ഒരിക്കലും കാണാത്തവര്‍ ,,,,,ആകെ അമ്മുമ്മയും  അമ്മടെ സൈഡില്‍ 
അച്ഛന്റെ സൈഡില്‍ അച്ഛച്ചനും  ആയിരുന്നു .അതുകൊണ്ടോ എന്തോ എനിക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു എന്റെ അച്ചച്ചനെ ....അമ്മടെ കയ്യില്‍  നിന്നും അടി കിട്ടുമ്പോള്‍  ഓടിഒളിക്കുവാന്‍  അമ്മുമ്മയും ,മുത്തച്ചനും  ഒക്കെ ഉണ്ടാകുന്നതു നല്ലതാ  എന്നു ആ സമയങ്ങളില്‍  പലപ്പോഴും തോന്നിയിട്ടുണ്ട് .അച്ചാച്ചന്‍  പെട്ടന്ന്  വെയ്യാതേ  ആയി പക്ഷേ  ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ  വേഗം പോയി ...ബാല്യത്തിലെ  ഓര്‍മകള്‍ക്ക്  അതുകൊണ്ടുതന്ന്നെ  അധികം  രസങ്ങള്‍  ഇല്ലാതായി ...അച്ചച്ചന്‍   ഇല്ലാതെ തന്നെ  ഞങ്ങള്‍  പുതിയവീട്ടിലേക്ക്  മാറി .പിന്നിട്  അമ്മ അച്ചച്ചന്റെ  ചാരുകസേര  കൊണ്ട് വന്നു ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുവന്നിട്ടു .അങ്ങിനെ  അച്ചച്ചന്‍  ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒപ്പം ചേര്‍ന്നു  പലപ്പോഴും    ഞാന്‍  ഒരു മുറിയില്‍ ഒറ്റയ്ക്ക്   പോയി ഇരുന്നു അച്ച്ചനോടും ,കാണാത്ത   മുത്തച്ചനോടും    കുറെ സംസാരിക്കും .അമ്മ അടിച്ചതും  സ്കൂളിലെ വിശേഷവും ഒക്കെ പങ്കു വെയ്ക്കും ..അതൊരു  സന്തോഷം ആയിരുന്നു ..അവര് എന്റെ കുടെയുണ്ടെന്ന  തോന്നല്‍  അതെന്റെ  ശക്തിയായിരുന്നു ..കഥകള്‍ കേള്‍ക്കാനും, കൈപിടിച്ച്   കടയില്‍ കൊണ്ട് പോകാനും  ഒക്കെ  അവര് ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കില്‍  ഇടക്കിടെ ഓര്മ വരും ...അച്ഛനും അമ്മയും  ചീത്ത പറയുമ്പോള്‍ 
അവരെ വഴക്ക് പറയാന്‍  അച്ചച്ചന്‍  ഓടി വന്നെങ്കില്‍ എന്നു ഞാന്‍ എത്ര  ആഗ്രഹിചിടുണ്ട് .ഒറ്റയ്ക്ക്  സംസാരിക്കുമ്പോള്‍  അങ്ങിനെ ഒക്കെ കേള്‍കുമ്പോള്‍  നിങ്ങള്ക്ക് ഒക്കെ ചിരി വരുമായിരിക്കും ..പക്ഷേ  അത്  എനിക്കെത്ര  സന്തോഷം നല്‍കിയത് എന്നു  നിങ്ങള്ക്ക് അറിയില്ല്ലോ അതുകൊണ്ടുതന്നെ നിങ്ങള്‍ടെ  ഒക്കെ ചിരി  ഞാന്‍ കണ്ടില്ല എന്നു വെയ്കുവാ ... 
   കുറച്ചു നാള്‍ എങ്കിലും  എനിക്ക് കിട്ടിയല്ലോ എന്റെ അച്ചച്ചനെ ...ആരുമില്ലാത്ത  കുട്ടികളെക്കാള്‍  ഞാന്‍ എത്ര ഭാഗ്യം ചെയ്തതാ  എന്നു   ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍  എനിക്ക്  പരാതി അശേഷം ഇല്ല .


പൌര്‍ണമി ( ഈ ചാരുകസേരടെ    ചിത്രം കണ്ടപ്പോള്‍  ഓര്‍മയില്‍ വന്നതാ )

Wednesday 16 May 2012

സാഹചര്യം


ന്യൂസ്‌ പേപ്പര്‍  വായിച്ചാല്‍  ഇനി വായിക്കേണ്ട എന്നു തോന്നുന്ന  സമയം ആയി. ഓരോ വാര്‍ത്തക്കും  കൊടുക്കുന്ന പ്രാധാന്യം  കണ്ടിട്ടാണ് .സ്കൂള്‍  കൌണ്സെലിംഗ്    സെക്ഷന്‍  വേണം എന്നു   പറയും എല്ലാ കൊല്ലവും     ടീച്ചേര്‍സ്  തന്നെ മതി   എന്നു അവസാനം  management    തീരുമാനിക്കും . എന്നിട്ടോ  അദ്ധ്യയന  വര്‍ഷം  വേണ്ട  പ്രവര്‍ത്തി  ദിവസങ്ങള്‍ തന്നെ  കുറവാകും  സമരങ്ങള്‍ കാരണം .സമരങ്ങള്‍ എന്നുകേട്ടാല്‍  കേരളം  എന്നതാണ്  സ്ഥിതി 


.അപ്പോള്‍ ഉള്ള ടൈമില്‍   പഠിപ്പിക്കാന്‍ നടക്കുംമോ     ടീച്ചേര്‍സ് അതോ  കൌണ്സെലിംഗ്    ക്ലാസ്സെസ്  കൊടുക്കുംമോ ? പൈസ ഗവണ്മെന്റ്  അനുവദിച്ചും  ഒരു ക്ലാസ്സ്‌ നടത്താന്‍  മടിയാണ് .അല്ലെങ്കില്‍  തന്നെ ഇവിടെ ആര്‍ക്കാ നേരം  പ്രശ്നങ്ങള്‍   കേള്‍ക്കാന്‍  ...കുട്ടികളെ  അവരുടെ മനസ്സ് അറിയാതെ  വളര്‍ത്താന്‍   മത്സരിക്കുന്ന  മാതാപിതാക്കള്‍ .പ്രതികാര മനോഭാവം  അവരില്‍  എത്തിക്കുന്നതില്‍   നാം ഓരോരുത്തരിലും    തെറ്റുണ്ട് . 



   കുട്ടികളുടെ   scriptwriting    അത്  ചെറിയ വയസ്സിലെ നടക്കുന്നു ,ആ ടൈമില്‍ തന്നെ കുട്ടികളെ  നല്ല രീതിയില്‍ വളര്‍ത്താന്‍  അലെങ്കില്‍ അവര്‍ക്ക് വേണ്ട   അറിവ് പകരാന്‍  സമയം കണ്ടെത്തണം ,കുട്ടികളുടെ  മനസ്സില്‍  ഇത്രക്കും  ദേഷ്യം  വരണം എങ്കില്‍  അത് ആദ്യം ഉണ്ടായതു സ്വന്തം  വീട്ടില്‍ നിന്നും തന്നെ ആകും അല്ലെങ്കില്‍ ചുറ്റുപാടും  അവനെ അങ്ങിനെ  ആക്കിയെടുക്കുന്ന്തില്‍    വേണ്ട  വളം വച്ചു കൊടുത്ത്  എന്നു ചുരുക്കം . സ്കൂളില്‍   കുട്ടികളുടെ ഷൂ  നിന്നും  കൂറ, പഴുതാര  ഒക്കെ കിട്ടാറുണ്ട്  ആര്‍ക്കും നേരമില്ല  മക്കള്ടെ  കാര്യം നോക്കാന്‍ ,അവരിലെ  മാറ്റം അറിയാന്‍ . ഇത് കേട്ട്  ഓടിച്ചെന്നു നിയന്ത്രണം  ഏര്‍പെടുത്താന്‍  നില്‍ക്കും  പക്ഷേ    അതിലൊരു  കാര്യവുമില്ല .
 ആദ്യം   അവരെ  സ്നേഹിക്കാന്‍ സമയം കണ്ടെത്തു , അവരെ  മനസ്സിലാക്കാന്‍  ശ്രമിക്കു  എന്നിട്ട് മതി  നിയന്തിക്കാന്‍  പോകുക .  അവരുടെ  തെറ്റിനെ  മാത്രം കാണാതെ  അതിലേക്കു അവരെ  എത്തിച്ച നിമിഷം  അലെങ്കില്‍ സാഹചര്യം നമ്മള്‍ അറിയണം ..

ആദ്യം വേണ്ടത്  വിശ്വാസം  ആണ് .അത് അടിത്തറ   ഉറപ്പിച്ചാല്‍  ഒരുവിധം എല്ലാ പ്രശനവും  മാറി പൊയ്കൊള്ളും.വീട്ടില്‍  വന്നു അവര്  സ്കൂള്‍  കാര്യങ്ങള്‍  പറയുമ്പോള്‍  കേള്‍ക്കാന്‍ ആര്‍ക്കു നേരം  അവരെ ആട്ടിയോടിക്കും  അവസനം  വന്നു പറയും       എന്റെ  മോന്‍ എന്നോടെ  ഒന്നും  പറയുന്നില്ല ,അവന്‍ എന്ത് ചെയുന്നു  എന്നു എനിക്കറിയില്ല   ...മാഡം .. ..എന്നു .അച്ചന്മാര്‍ക്ക്   മക്കള്  ഏതു ക്ലാസ്സിലാ  എന്നു പോലും അറിയില്ല  ..അത്രക്കും   തിരക്കില്ല  ഇപ്പോള്‍ എല്ലാവരും .  അഭിമാനം  പോകുമ്പോള്‍ മാത്രം  അയ്യോ അങ്ങിനെ ആവാമായിരുന്നു  എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചു  വല്ല കാര്യവും    ഉണ്ടോ ? സമയം കണ്ടെത്തണം  നമ്മുക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവര്‍ക്ക്  വേണ്ടി ..അത്  മക്കള്‍  ആയാലും,  അമ്മ ആയാലും ,ഭാര്യാ ആയാലും  തിരച്ചു ഭര്‍ത്താവ്  ആയാലും ...
ഇല്ലെങ്കില്‍    അവരെല്ലാം  അത് കിട്ടുന്ന സ്ഥലം  അല്ലെങ്കില്‍  ദുഖം മറക്കാന്‍  വേണ്ടിയുള്ള   ഉപാധികള്‍ തേടി പോകും 
 അവസാനം  ഭീഷണികളും ,  കൊലപാതകങ്ങളും  എല്ലാം  ആയി പര്യവസാനിക്കും ..ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ പൊഴിച്ച്  അതും  മണ്ണിലേക്ക് ചേര്‍ന്ന് പോകും .