എത്ര ശ്രമിച്ചാലും എനിക്ക് ഉള്‍ക്കൊള്ളനാവാത്ത നിന്‍ പ്രണയം
മനസ്സില്‍ സപ്ത വര്‍ണ്ണമായി പെയ്തു ഇറങ്ങുന്ന സുന്ദരമാം അനുഭൂതിയായി
പ്രണയം
ഒഴുകുവാന്‍ ഇഷ്ടമേറെ ഉണ്ടെന്നിരിക്കലും .....
തടസ്സംമോന്നുമില്ലാതേ ഒരു പൊങ്ങു തടി പോല്‍ ഒഴുകണാമാ പ്രണയം
നിബന്ധനതന്‍ പ്രണയം അതൊരു കൃത്രിമമാം പ്രണയമായിടവേയ് .....
സഹതപിച്ചു ഞാന്‍ പലരോടും ,,
മനസ്സുകൊണ്ട് അടുക്കുന്ന പവിത്രതയാര്‍ന്ന പ്രണയം ...
അത് സ്വന്തമാക്കാന്‍ പറ്റാത്ത്തത്രേ സൌഭാഗ്യം
എന്ന് ഞാന്‍ ചൊല്ലവേ ...,
വാള്‍ ഓങ്ങി എത്താം കമിതാക്കള്‍ ...
ശരീരമില്ലാത്തൊരു പ്രണയം ..,മനസ്സിന്റെ മാത്രമായൊരു പ്രണയം
ത്യാഗിനിപോല്‍ സുന്ദരിയാണീ പ്രണയം ,അതെന്‍ പ്രണയം ..
ഒന്നും പറയാതെ ,ഒരു പരാതിയുമില്ലാതെയ് ..
ഏറേ സ്നേഹിക്കാന്‍ കൊതിച്ചെന്‍ പ്രണയത്തെ...
നിന്‍ നന്മ മാത്രമെന്‍ സ്വപനമെന്നു എത്ര നിന്‍ കാതില്‍ മൊഴിഞ്ഞു ഞാന്‍
നീരുറവ പോലുള്ള വറ്റാത്ത പ്രണയം..
\അതില്‍ പരിശുദ്ധിഏറെ ഉണ്ടെന്നു ഇരിക്കവേ ,,,,
എന്തിനീ അഴുക്കുചാലില്‍ കിടന്നു പിടയുന്നു പ്രണയത്തിനായി ....
സുഖ ഭോഗത്തിനായി മാത്രമുള്ളൊരു പ്രണയം..
ചോര ചീന്തവെ ....നീറി പിടഞ്ഞാ പ്രണയം
എന്നിലേക്ക്‌ ഓടിയെത്തവേയ് ...
നീര്‍പോയ്കയില്‍ നിന്നെന്ന പോലെ
കൈകുമ്പിളില്‍ കോരിയെടുത്തു, ഞാനാ പ്രണയം ..
മുറിവുണക്കാന്‍ എകിയത് എന്‍ പ്രാണെന്ന് മാത്രം..,
ജീവന്‍ തുടിച്ചു നീ പോകാന്‍ നില്‍ക്കേ
നീ തിരിച്ചറിഞ്ഞാ സത്യം ശരീരമല്ല എന്‍ പ്രണയം മനസ്സെന്നു..
സ്വാര്‍ത്ഥതക്കായി കുരുക്കിട്ടു പിടിക്കുന്ന പ്രണയം ..
സൃഷ്ടിയുടെ കലയ്കായി പ്രണയം മാറിടുമ്പോള്‍
സൃഷ്ടികര്‍ത്താവ് പോലും ലജ്ജികേണ്ട വരും കാലമിത്...
മുല്ലപൂവിന്‍ സൌരഭ്യമാര്‍ന്ന പ്രണയം..
വെണ്മതന്‍ പരിശുദ്ധിയുള്ള പ്രണയം...
അതെന്‍ സ്വപ്നം മാത്രം
ശരീരമല്ല മനസ്സെന്നു അറിയാന്‍ സാധിച്ചവര്‍ തന്‍
.പ്രണയമെത്രേ പ്രണയം .......
