Followers

Thursday 11 February 2010

പ്രണയമെത്രേ പ്രണയം

എത്ര  ശ്രമിച്ചിട്ടും  നീ   മനസ്സിലാക്കാതെ    പൊയെന്‍ പ്രണയം
എത്ര ശ്രമിച്ചാലും   എനിക്ക്  ഉള്‍ക്കൊള്ളനാവാത്ത   നിന്‍  പ്രണയം
മനസ്സില്‍   സപ്ത വര്‍ണ്ണമായി   പെയ്തു ഇറങ്ങുന്ന   സുന്ദരമാം  അനുഭൂതിയായി
                                                                                           പ്രണയം

ഒഴുകുവാന്‍  ഇഷ്ടമേറെ   ഉണ്ടെന്നിരിക്കലും   .....
തടസ്സംമോന്നുമില്ലാതേ  ഒരു  പൊങ്ങു തടി പോല്‍  ഒഴുകണാമാ  പ്രണയം
 നിബന്ധനതന്‍   പ്രണയം   അതൊരു കൃത്രിമമാം പ്രണയമായിടവേയ് .....
സഹതപിച്ചു  ഞാന്‍   പലരോടും  ,,
മനസ്സുകൊണ്ട്  അടുക്കുന്ന   പവിത്രതയാര്‍ന്ന    പ്രണയം  ...
അത്  സ്വന്തമാക്കാന്‍   പറ്റാത്ത്തത്രേ      സൌഭാഗ്യം
 എന്ന്   ഞാന്‍  ചൊല്ലവേ  ...,
വാള്‍   ഓങ്ങി എത്താം     കമിതാക്കള്‍   ...
ശരീരമില്ലാത്തൊരു    പ്രണയം  ..,മനസ്സിന്റെ  മാത്രമായൊരു   പ്രണയം
ത്യാഗിനിപോല്‍     സുന്ദരിയാണീ  പ്രണയം   ,അതെന്‍  പ്രണയം  ..
ഒന്നും   പറയാതെ   ,ഒരു പരാതിയുമില്ലാതെയ്  ..
ഏറേ  സ്നേഹിക്കാന്‍   കൊതിച്ചെന്‍  പ്രണയത്തെ...
നിന്‍   നന്മ  മാത്രമെന്‍     സ്വപനമെന്നു   എത്ര  നിന്‍    കാതില്‍    മൊഴിഞ്ഞു  ഞാന്‍
 നീരുറവ പോലുള്ള    വറ്റാത്ത   പ്രണയം..
\അതില്‍   പരിശുദ്ധിഏറെ ഉണ്ടെന്നു ഇരിക്കവേ  ,,,,
എന്തിനീ  അഴുക്കുചാലില്‍ കിടന്നു  പിടയുന്നു   പ്രണയത്തിനായി   ....
സുഖ ഭോഗത്തിനായി  മാത്രമുള്ളൊരു   പ്രണയം..
ചോര   ചീന്തവെ  ....നീറി  പിടഞ്ഞാ  പ്രണയം
 എന്നിലേക്ക്‌   ഓടിയെത്തവേയ്  ...
നീര്‍പോയ്കയില്‍     നിന്നെന്ന  പോലെ
കൈകുമ്പിളില്‍    കോരിയെടുത്തു,  ഞാനാ   പ്രണയം ..
മുറിവുണക്കാന്‍  എകിയത്   എന്‍  പ്രാണെന്ന്  മാത്രം..,
ജീവന്‍  തുടിച്ചു  നീ പോകാന്‍  നില്‍ക്കേ 
നീ തിരിച്ചറിഞ്ഞാ  സത്യം   ശരീരമല്ല  എന്‍ പ്രണയം   മനസ്സെന്നു..
സ്വാര്‍ത്ഥതക്കായി   കുരുക്കിട്ടു  പിടിക്കുന്ന  പ്രണയം ..
സൃഷ്ടിയുടെ  കലയ്കായി  പ്രണയം  മാറിടുമ്പോള്‍
സൃഷ്ടികര്‍ത്താവ്   പോലും  ലജ്ജികേണ്ട  വരും  കാലമിത്...
 മുല്ലപൂവിന്‍  സൌരഭ്യമാര്‍ന്ന   പ്രണയം..
വെണ്മതന്‍   പരിശുദ്ധിയുള്ള  പ്രണയം...
അതെന്‍  സ്വപ്നം    മാത്രം
ശരീരമല്ല  മനസ്സെന്നു   അറിയാന്‍  സാധിച്ചവര്‍ തന്‍
.പ്രണയമെത്രേ     പ്രണയം .......






ഉലഞ്ഞു പോയ വഞ്ചി

ഓര്‍മ്മകള്‍  മേയുന്നിടം   ഏതെന്നു   നീ ചോദിക്കവേ....
മനസ്സെന്നു   ഞാന്‍  ചോല്ലിയാനേരം,
നിന്‍  മുഖം  വിടര്‍ന്നത്   എന്‍  ഓര്‍മ്മയില്‍
നിശബ്ദതയുടെ    നിഴലായി  മാറാന്‍    നീ  ശ്രമിക്കവേ...
കണ്ണുനീരില്ലാത്ത  കണ്ണുകള്‍ ....തുറന്നു    എന്നെ നീ നോക്കവേ .
പറയാന്‍   വാക്കുകള്‍ ഇല്ലാതെ   ഞാന്‍   പരതുമ്പോള്‍ 
പൊങ്ങിയും  താണും   ,വീണ്ടും   ഉലഞ്ഞു പോയ എന്‍  വഞ്ചിയെ 
കരക്ക്‌ അടുപ്പിക്കാന്‍   ഞാന്‍ ശ്രമിക്കവേ  ...
പാഴായ    പ്രയത്നത്തിന്‍    ചാരമായി തീര്‍ന്നു   ഞാന്‍   ..........