ചില ഭ്രാന്തന്‍ ചിന്തകള്‍

നീട്ടിവരച്ച  വരയുടെ അറ്റം തേടിഒരു യാത്ര . അതിര്‍ വരബുക്കള്‍ക്ക് ഇടയില്‍  ഞാണിന്‍മേല്‍ കളി പോലെ .ഒന്ന് കൈ വിട്ടാല്‍ തകരുന്ന ജീവിതം .പക്ഷേ  തകരാതെ  നീര്ജീവമായി കിടക്കേണ്ടി  വന്നാല്‍ ???
ഞാന്‍ അവളോട്‌  പറഞ്ഞിടുണ്ട്  ആ നിമിഷം എന്നെ അതില്‍ നിന്നു മോചിതയക്കാന്‍ ..

മെല്ലെ എന്നില്‍ അണഞ്ഞ നിശ്വാസത്തിന്‍  പൊരുളുകള്‍, ചുരുളുകളായി അഴിയുമ്പോള്‍ ..കരിന്തിരി കത്താതെ  ഇരിക്കാന്‍ നീട്ടിയ കൈകളുടെ  തുമ്പത്ത്  തന്നുപ്പു ...ഒരുതരം നീര്ജീവമായ  തണുപ്പ് ...മരണത്തിന്റെ  ഭീതി എന്നില്‍ നിറയുന്നുണ്ടോ ??പകലിന്റെ രോദനം  കേട്ടപാതി കേള്‍ക്കാത്ത പാതി സത്യവും മിഥ്യയും തേടി  ഒരു യാത്ര ...കറുത്ത നീണ്ട പുതപ്പിന്റെ  ആലിംഗനം  എന്നെ ഒട്ടും ശ്വാസം  മുട്ടിച്ചില്ല ...കുളിര് കോരിയിട്ട പോലെ  രോമകൂപങ്ങളില്‍    മധുരമായ അനൂഭൂതി..വല്ലാത്തൊരു സുഗന്ധം ...ചന്ദനത്തിരിയുടെ  മണം ,കര്‍പ്പൂരം എന്നിലേക്ക്‌ നിറയുന്നപോലെ.വെട്ടിയിട്ട തേങ്ങ മൂത്ത കാരണം വെന്ത വെളിച്ചെണ്ണയുടെ  മണം മൂക്കിന്റെ അകത്തു  നിറഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നു ..പുതിയ മുണ്ടിന്റെ ശീലയില്‍ ചുവന്നപ്ട്ടും ചുറ്റി നെറ്റി നിറയെ സിന്ദൂരം അണിയിച്ചു,
വിളക്കു കത്തുന്നതിന്റെ വെളിച്ചം  മുഖംത്തു  പതിയുമ്പോള്‍  വല്ലാത്തൊരു  വശ്യ സൌന്ദര്യം ..ഇത്ര ഏറെ സൌന്ദര്യം എന്നില്‍ ഞാന്‍ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല ..കണ്ണാടിക്കു മുന്പില്‍ ചെരിഞ്ഞും താണും എത്ര നോക്കി യിരിക്കുന്നു  .,ഇടയ്ക്കു ഒന്ന് കുസൃതി കാട്ടിയ കാറ്റില്‍  ചുര്ണ്ട മുടി കണ്ണില്‍ ഉമ്മ വച്ചു ചുണ്ടുകളില്‍ സ്പര്‍ശിച്ച നേരം ..ഇക്കിളി പൂണ്ടു കിടന്നു ഞാന്‍ .. ഇതുവരെ കിട്ടാത്ത ഒരു ശാന്തത  എല്ലാം സൌന്ദര്യത്തിന്‍  നിറകുട്മായി  നിറഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നു .ഒട്ടും ഭാരം തോന്നാതെ ..ആരോടും പരാതികള്‍ ഇല്ലാതെ ..പറന്നു  ആ മുറിക്കു  മുന്പില്‍ ....കാതുകളില്‍  അരുടെയോക്കീയോ  കരച്ചില്‍ പോലെ...പക്ഷേ എനിക്ക് ചിരിക്കാന തോന്നിയത് ..ഞാന്‍ ഇത്ര സുഖം ആയിപറക്കുമ്പോള്‍ എന്തിനാ ഇത്രക്കും സങ്കടം .പതുക്കെ എന്നെ ആരോ വലിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നപോലെ ..ഞാന്‍  പോകുകയാണ് ..ഇനിയില്ല  ഒരു മടക്കം .....ഭൂമിതന്‍ മാറില്‍  പുണര്‍ന്നു കിടക്കാന്‍ എന്നെ കൊണ്ടുപോകുകയണോ ?

ചിലമുഖങ്ങള്‍  അന്നേരം തെളിഞ്ഞപ്പോള്‍ ... മിഴികള്‍ മെല്ലേ ഞാന്‍ തുറന്നു ...എന്താ ഇപ്പൊ ഉണ്ടായേ ??കണ്ണുകള്‍ അമര്‍ത്തി തിരുമ്മി ... ,,ഇപ്പൊ ഒരു മണവുമില്ല ....തലയ്ക്കു അകത്തു   ഭാരം നിറയുന്നു ,ശാന്തമായ  മനസ്സ്  കലുഷിതമായിരിക്കുന്നു ..അപ്പോള്‍   ഇവിടെ  ഇനിയും ഉണ്ടല്ലേ  എന്റെ ദിവസങ്ങള്‍ ....

യാന്ത്രികമായ കളിപാവപ്പോലെ  മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നു .കൈവിട്ട കാറ്റിന്റെ കുസൃതി  പോലെ കളിവഞ്ചി ആടിയാടി ഉലഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍ തീരം കിട്ടിയാലോ എന്നൊരു പ്രതീക്ഷ മാത്രം ..അതാണ് മുന്നോട്ടുള്ള  ഒഴുക്കിന്റെ ഏക ആശ്രയം .തീരത്ത് അണഞ്ഞ  കടലാസ്സു തോണി ഏറെകുറെ നനഞ്ഞു  ഇരിക്കുന്നു .എന്നിട്ടും അതിനെ എടുത്തു പള്‍പ്പ്ന്റെ  മായാവിലാസം എന്നപോലെ പുതിയ രൂപങ്ങള്‍ മെനഞ്ഞു   എടുക്കുന്നു .അറിയാം  വെള്ളം ഇനിയും അതിനെ തേടി എത്തും ,വീണ്ടും അന്നേരം അത് തകരും എന്നും ,.വീണ്ടും പുനര്‍ജന്മം അതിനെകും .എന്നും,.ഇങ്ങിനെ വീണ്ടും  കുറെ ജനമ്ങ്ങള്‍   കാത്തിരിക്കുന്നു  ഇനിയും ...